
107. Duizend mijlen
Duizend mijlen
Hier vandaan
Ligt aan de zee een oude stad
Hij is vergaan
Alle mensen
Alle dieren
Zijn gestorven door de kracht van een orkaan
Alleen de wind
En de zon
Waren getuige
Hoe 't begon
Het water raasde
met grote kracht
De dag verdonkert
het lijkt wel nacht
Alleen de vogels leven
Zij waren op de vlucht
Toen de grond ging beven
Waren zij in de lucht
Alleen de vissen leven
Zij waren in de zee
't water heeft z'n vrienden
En daar gebeurt niets mee
Maar een kind
Is blijven leven
In die nacht, vol woeste golven en geweld
't is nu een man
Met droeve ogen
Als hij het angstige verhaal aan mij vertelt.
Toch is de zee
Nog zijn vriend
Omdat hij zo
zijn brood verdient
Maar op het water
Met zijn kleine vangst
Vergeet hij even
Z'n grote angst
Alleen de vogels leven
Zij waren op de vlucht
Toen de grond ging beven
Waren zij in de lucht
Alleen de vissen leven
Zij waren in de zee
't water heeft z'n vrienden
En daar gebeurt niets meeeee
Alleen de vissen leven
Zij waren in de zee
't water heeft z'n vrienden
En daar gebeurt niets meeeee