107. Duizend mijlen

Duizend mijlen

Hier vandaan

Ligt aan de zee een oude stad

Hij is vergaan

Alle mensen

Alle dieren

Zijn gestorven door de kracht van een orkaan

Alleen de wind

En de zon

Waren getuige

Hoe 't begon

Het water raasde

met grote kracht

De dag verdonkert

het lijkt wel nacht

Alleen de vogels leven

Zij waren op de vlucht

Toen de grond ging beven

Waren zij in de lucht

Alleen de vissen leven

Zij waren in de zee

't water heeft z'n vrienden

En daar gebeurt niets mee

Maar een kind

Is blijven leven

In die nacht, vol woeste golven en geweld

't is nu een man

Met droeve ogen

Als hij het angstige verhaal aan mij vertelt.

Toch is de zee

Nog zijn vriend

Omdat hij zo

zijn brood verdient

Maar op het water

Met zijn kleine vangst

Vergeet hij even

Z'n grote angst

Alleen de vogels leven

Zij waren op de vlucht

Toen de grond ging beven

Waren zij in de lucht

Alleen de vissen leven

Zij waren in de zee

't water heeft z'n vrienden

En daar gebeurt niets meeeee

Alleen de vissen leven

Zij waren in de zee

't water heeft z'n vrienden

En daar gebeurt niets meeeee