024. De oude man en de zee
DE OUDE MAN EN DE ZEE
De middagzon scheen op zijn bruine huid Zijn strohoed was hem veel te groot Hij sliep languit en zag er vredig uit Hij had geen huis, alleen een boot En zo velen bleven even naar hem kijken En zo velen hadden graag met hem geruild
Refrein:
De oude man en de zee Daar waar de tijd Zo traag in eeuwigheid
verglijdt Op hun eiland met de golven
mee De oude man en de zee Blijven voortaan Mij steeds spontaan voor ogen
staan Afscheid nemen viel voor mij niet
mee De oude man (break) en de zee
De avond bracht ik altijd bij hem door Zijn wijn en vis was ook voor mij De oude liedjes zong hij mij dan voor De avond ging te gauw voorbij En zijn net was altijd voller dan bij anderen Maar de meeste vissen liet hij toch weer vrij
Refrein:
De oude man en de zee Daar waar de tijd Zo traag in eeuwigheid
verglijdt Op hun eiland met de golven
mee De oude man en de zee Blijven voortaan Mij steeds spontaan voor ogen
staan Afscheid nemen viel voor mij niet
mee De oude man (break) en de zee
De zomersproeten zijn nu van mij huid verbleekt Ze zijn bijna vervaagd De oude man verdween en ook zijn schuit Vergeefs heb ik naar hem gevraagd Hij was samen met zijn schip in zee verzonken Want hij bracht voor één keer te veel vissen mee
Refrein:
De oude man en de zee Daar waar de tijd Zo traag in eeuwigheid
verglijdt Op hun eiland met de golven
mee De oude man en de zee Blijven voortaan Mij steeds spontaan voor ogen staan Warm omarmd rusten zij met z'n twee De oude man (break) en de zee.