024. De oude man en de zee

DE OUDE MAN EN DE ZEE   

De middagzon scheen op zijn bruine huid                                       Zijn strohoed was hem veel te groot                                               Hij sliep languit en zag er vredig uit                                                 Hij had geen huis, alleen een boot                                                    En zo velen bleven even naar hem kijken                                         En zo velen hadden graag met hem geruild

Refrein:
De oude man en de zee                                                                  Daar waar de tijd                                                                                 Zo traag in eeuwigheid verglijdt                                                      Op hun eiland met de golven mee                                                   De oude man en de zee                                                              Blijven voortaan                                                                                Mij steeds spontaan voor ogen staan                                    Afscheid nemen viel voor mij niet mee                                         De oude man (break) en de zee

De avond bracht ik altijd bij hem door                                        Zijn wijn en vis was ook voor mij                                                   De oude liedjes zong hij mij dan voor                                           De avond ging te gauw voorbij                                                       En zijn net was altijd voller dan bij anderen                           Maar de meeste vissen liet hij toch weer vrij

Refrein:
De oude man en de zee                                                                Daar waar de tijd                                                                                Zo traag in eeuwigheid verglijdt                                                     Op hun eiland met de golven mee                                                 De oude man en de zee                                                             Blijven voortaan                                                                                Mij steeds spontaan voor ogen staan                                   Afscheid nemen viel voor mij niet mee                                        De oude man (break) en de zee     

De zomersproeten zijn nu van mij huid verbleekt                       Ze zijn bijna vervaagd                                                                      De oude man verdween en ook zijn schuit                           Vergeefs heb ik naar hem gevraagd                                              Hij was samen met zijn schip in zee verzonken                       Want hij bracht voor één keer te veel vissen mee

Refrein:
De oude man en de zee                                                                 Daar waar de tijd                                                                               Zo traag in eeuwigheid verglijdt                                                     Op hun eiland met de golven mee                                                  De oude man en de zee                                                             Blijven voortaan                                                                                Mij steeds spontaan voor ogen staan                                      Warm omarmd rusten zij met z'n twee                                            De oude man (break) en de zee.