024. De oude man en de zee

DE OUDE MAN EN DE ZEE   

De middagzon scheen op zijn bruine huid                             Zijn strohoed was hem veel te groot                                      Hij sliep languit en zag er vredig uit                                      Hij had geen huis, alleen een boot                                         En zo velen bleven even naar hem kijken                              En zo velen hadden graag met hem geruild

Refrein:
De oude man en de zee                                                         Daar waar de tijd                                                                        Zo traag in eeuwigheid verglijdt                                            Op hun eiland met de golven mee                                          De oude man en de zee                                                           Blijven voortaan                                                                             Mij steeds spontaan voor ogen staan                            Afscheid nemen viel voor mij niet mee                                  De oude man (break) en de zee

De avond bracht ik altijd bij hem door                                   Zijn wijn en vis was ook voor mij                                            De oude liedjes zong hij mij dan voor                                    De avond ging te gauw voorbij                                                   En zijn net was altijd voller dan bij anderen                     Maar de meeste vissen liet hij toch weer vrij

Refrein:
De oude man en de zee                                                         Daar waar de tijd                                                                        Zo traag in eeuwigheid verglijdt                                              Op hun eiland met de golven mee                                         De oude man en de zee                                                         Blijven voortaan                                                                             Mij steeds spontaan voor ogen staan                                   Afscheid nemen viel voor mij niet mee                                 De oude man (break) en de zee     

De zomersproeten zijn nu van mij huid verbleekt              Ze zijn bijna vervaagd                                                              De oude man verdween en ook zijn schuit                           Vergeefs heb ik naar hem gevraagd                                       Hij was samen met zijn schip in zee verzonken                    Want hij bracht voor één keer te veel vissen mee

Refrein:
De oude man en de zee                                                         Daar waar de tijd                                                                       Zo traag in eeuwigheid verglijdt                                                 Op hun eiland met de golven mee                                         De oude man en de zee                                                      Blijven voortaan                                                                        Mij steeds spontaan voor ogen staan                                      Warm omarmd rusten zij met z'n twee                                     De oude man (break) en de zee.