021. Elburger botter

ELBURGER BOTTER

Ik heb les een Elburger botter ezien

In de haven, in de haven.

De maste zo krom als de schipper zien tiejn,

In de haven aan de kaai.

Refrein:

Bloas jongens bloas, veur een borrel van de boas. 

D'r is zupen genog, tot morgenvrog, 

In de kroegen van ons Elburg.

Dat dek was ranzig vol stront en vol smeer.

In de haven, in de haven.

"Schoon schip"was den schipper zien grootste eer.

In de haven aan de kaai.

De brik zat vol luzen, de kombuus vol drek. In de haven, in de haven.

De beschuten die leupen van zelluf al noar 't dek. In de haven aan de kaai.

Refrein:

Bloas jongens bloas, veur een borrel van de boas. 

D'r is zupen genog, tot morgenvrog, 

In de kroegen van ons Elburg.

De hering was greun moar de aal was niet zo tof

In de haven, in de haven.

Dan breng die dat spul toch noar 't Feithenhof.

In de haven aan de kaai.

En wil'n wie goan zeil'n, dan zeg ik je noe.

In de haven, in de haven.

Die schute die geet zo noar de bodem toe.

In de haven aan de kaai.

Refrein: Bloas jongens bloas, veur een borrel van de boas. 

D'r is zupen genog, tot morgenvrog, 

In de kroegen van ons Elburg.

Die botter die hebb'n ze nooit meer ezien.

In de haven, in de haven.

In Elburg doar voaren d'r noe nog moar tien.

In de haven aan de kaai.

Refrein: 

Bloas jongens bloas, veur een borrel van de boas. 

D'r is zupen genog, tot morgenvrog, 

In de kroegen van ons Elburg.

Bloas jongens bloas, veur een borrel van de boas. 

D'r is zupen genog, tot morgenvrog, 

In de kroegen van ons Elburg.