056. DE VERZONKEN STAD

DE VERZONKEN STAD   

Vissers vertellen verhalen van toen                                Honderden jaren gelee                                                             Woeste orkanen verzwolgen hun stad                                   Trokken haar mee onder zee

Vissers die zitten tot laat op het strand                                   Knopen hun netten met zekere hand                                         Toch denken zij aan die tijd van weleer                                    Toen deze stad nog bestond

Schepen en vissers zij keerden steeds weer                                Tot dat de zee hen verslond.

Tenoren: hoge stem:
Geesten en spoken die leven nog voort                                          In de verhalen die je dan hoort                                      Stormklokken luiden, angstige kreten                                             Is er nog leven, wie zal het ooit weten.

Maar de zeelui oud en wijs                                                        Geven hun geheim niet prijs                                                   Omdat het water koud en kil                                                         Ook hen zal nemen als het wil

Niemand van ons heeft de stad ooit gezien                               Toch heeft zij echt eens bestaan                                              Zovele jaren die gingen voorbij                                                  Sinds deze stad is vergaan.

...Schuimende golven die teist'ren de kust                               Maar vissers die kennen de zee                                                      Zij weten wat er'op de zeebodem rust                                  Dragen 't geheim met zich mee.

Noe, noe, noe, noe ...