056. DE VERZONKEN STAD
DE VERZONKEN STAD
Vissers vertellen verhalen van toen Honderden jaren gelee Woeste orkanen verzwolgen hun stad Trokken haar mee onder zee
Vissers die zitten tot laat op het strand Knopen hun netten met zekere hand Toch denken zij aan die tijd van weleer Toen deze stad nog bestond
Schepen en vissers zij keerden steeds weer Tot dat de zee hen verslond.
Tenoren:
hoge stem:
Geesten en spoken die leven nog voort In de verhalen die je dan hoort Stormklokken luiden, angstige kreten Is er nog leven, wie zal het ooit weten.
Maar de zeelui oud en wijs Geven hun geheim niet prijs Omdat het water koud en kil Ook hen zal nemen als het wil
Niemand van ons heeft de stad ooit gezien Toch heeft zij echt eens bestaan Zovele jaren die gingen voorbij Sinds deze stad is vergaan.
...Schuimende golven die teist'ren de kust Maar vissers die kennen de zee Zij weten wat er'op de zeebodem rust Dragen 't geheim met zich mee.
Noe, noe, noe, noe ...