094. Mijn vissersmeisje

Mijn vissersmeisje

Mijn vissersmeisje, kom wacht een reisje.
Zing bij dit wijsje, een blij refrein.
Het vissersleven, zal vreugde geven.
Want wendt de steven, 't zal heeerlijk zijn.

Stap in niet langer dralen,
Want we steken van wal.
In 't licht der manestralen,
Wat de vangst wezen mag.
Trek stevig aan de touwtjes,
Haal weer de neten in,
dra ben je 'n vissersvrouwtje,
Is dat wel naar je zin?

Mijn vissersmeisje, kom wacht een reisje.
Zing bij dit wijsje, een blij refrein.
Het vissersleven, zal vreugde geven.
Want wendt de steven, 't zal heerlijk zijn.

O, hoor, de golfjes kabb'len,
Tegen slagzijde aan.
Zo gaat ook door jouw babb'len,
Vol gloed mijn harte slaan.
Stuur naar de oever henen,
Zit naast mij in het zand.
Zing ik als een sirene,
Voor jou alleen aan 't strand

Mijn vissersmeisje, kom wacht een reisje.
Zing bij dit wijsje, een blij refrein.
Het vissersleven, zal vreugde geven.
Want wendt de steven, 't zal heerlijk zijn.

Aan boord zijn nu de netten,
Zie de vissen vol glans.
Die spart'lend zich verzetten,
Met hun zilveren dans.
Kijk eens daar in de hoge,
Sterren in lichte nacht.
Blauw als je mooie ogen,
Waar steeds mijn hart naar smacht.

Mijn vissersmeisje, kom wacht een reisje.
Zing bij dit wijsje, een blij refrein.
Het vissersleven, zal vreugde geven.
Want wendt de steven, 't zal heerlijk zijn.